Gitmiyorlarsa Bitmeliler!

Canımız yanıyor, vatanım kanıyor. Ardı arkası kesilmiyor acı haberlerin. Susuyoruz, konuşuyoruz, yazıyoruz olmuyor. Konuştuklarımızdan da, yazdıklarımızdan da fazlaca sustuklarımız var. Susuyoruz ama kabullenmiyoruz. Kanıksamıyoruz, alışmıyoruz acı dolu feryatlara. Öyle bir susuyoruz ki çığlığını yalnız hain kulaklar duyacak, kalleşler boğulacak, yok olacak o suskunlukta, inanıyoruz.

Neredeyse ateşin düşmediği ocak kalmadı ülkemde, yürekler yangın yeri. Ağlamayan ana, dağlanmayan yürek kalmadı. Tüm anneler isyanda.

Parçalanan her bir vücut parçasında parçalandı bütün yürekler. Patlayan her bir bombayla patladı, tükendi, bitti sabır dolu heybeler.

Hesap bile edemez olduk kaç çocuk babasız kaldı, kaç çocuk anasız? Kaç ana baba evlatsız, Can’sız? Kaç yaren kaybetti yârini kahpece yapılan saldırılarda?

Peki daha kaç kurban lazım bu kanla beslenen kaotik yamyamları doyurmaya? Daha kaç çocuk yetim kalacak, öksüz olacak hiç beklemediği bir anda? Kaç yürek, kaç hayat, kaç ocak sönecek daha?

İt dalaşır yiğit savaşır derler ya; itler dalaşıyor dalaşmasına da yiğitlerimiz savaşamadan öldürülüyor bu kalleş saldırılarda. İt diyoruz da it bile pislemez yemek yediği kaba! Esfel-i safilin’e örnek her bir pislik daha kaçımıza kıyacak?

Kim bunlar?

Uzakta da değiller.

En acısı da bu belki. Kahpe içten olunca kilit tutmaz dedikleri cinsinden her biri bunların. Her gün aynı havayı teneffüs ettiğimiz, aynı otobüse bindiğimiz, aynı marketten alış veriş yaptığımız, kim bilir?

Belki ekmek kuyruğunda parası yetmeyince üstünü tamamladığımız, belki yaşına hürmetten yer verdiğimiz otobüste, metroda. Belki de ayağı takılıp düştü diye elinden tutup kaldırdığımız kim bilir?

Bugün şehit edilen polis kardeşimin verdiği vergiyle karnını doyurdu belki de o pislik. Haince planlarını onun ödediği vergilerle kaçak kullandığı elektriğin altında yaptı, kim bilir? Belki bir yerde denk geldi de, yakmak için sigarasını çakmağını kullandı şehit kardeşimin, olamaz mı?

O kadar içimizde o kadar bizimleler işte. O kadar ortaklar hayatımıza. Ve o kadar bitmeliler, gitmeliler artık. Hayatımızdan, vatanımızdan, ülkemizden gitmeliler. Gitmiyorlarsa bitmeliler!

Bıçak kemiğe dayandı kimsenin güzel dileklerde bulunacak, temennilerle avunacak hali kalmadı. Zaman itidal zamanı eyvallah, lakin son bulsun artık bu terör laneti ve destekçileri.

Vesselam.